2012-07-29

Гэнэт бодол хөвөрсөн нь

Өнеедер 7 сарын 11-ны едер гадаа бороо шаагина. Би хvн амынх нь 40 хувь ендер настан болсон нэгэн арал дээр амьдардаг. Энэ арлын хэмжээ миний тесееллеер Хөвсгөл нуурыг хоёр нийлүүлсэн шиг л байх. Өнеедер наадмын едер гэдгийг 7. 11 гэсэн тоог хараад Монгол цусыг биеийн эд эсэндээ урсган тараадаг бие мах бодь бол шууд л ойлгоно. Хичээлийн завсарлгаанаар сургуулийн нарийн боовны мухлагт цонхон дээр дуслах бороон дуслыг ширтэн дуу сонсоод аяга кофе уун сууна. Ахархан биендээ ахадсан хурдаар нисэн бууж ирэх тэр жижигхэн борооны дусал чи тунгалаг цахиур болох шилэн дээр, миний нvдний емне бууж ирээд хорвоо ертецийн татах хvчээр байгаль дэлхийн херсийг ундаалахаар доош урсана. Би хэзээ нэгэн цагт бас л чам шиг доош шингэн орох биз. Тэр едер даан ч дээ гэмээр, дэндүү хол байна. Залуу оргилуун нас маань денгеж эхэлж байна. Денгеж хорин насны дээсийг алхаад хоёр хоёр дараалласан насанд хvрэх гэж байгаа би энэ амьдралын мен чанарыг ойлгох гэж зvдрэн сууна. Нvцгэн ирээд нvцгэн буцдаг хорвоо гэж ямар сонин vг болох талаар бодож сууна. Хими физикийн ухааныг арван жилийн программаас хэтрvvлж судлаагvй би хvн гээч энэ амьтан есен шидийн юм хийх юмаа гэж гэнэт алмайрах шиг. Чулуун зэвсгийн veэс ирлээ гэж еерийгее тесеелеед эргэн тойрноо нэг ажаад vзээрэй. Мэдрээгvй сонин гайхлыг мэдэрч юуны магад...